20 Binden Fazla Cariyeye Ev Sahipliği Yapan Çin Hareminde Yaşananları Okuduğunuzda Şaşıracaksınız
Çin geçmişten günümüze çok önemli ve zengin bir tarihe sahip olmuştur. O zamanlar büyük bir imparatorluk sistemine sahipken Çin’in de birden fazla imparatorlukta olduğu gibi kendine ait bir haremi vardı ancak bu harem, duyduğumuz, okuduğumuz haremlerden biraz farklı. Hadi nedenini öğrenelim!?
İmparatorluk cariyesi uygulaması Han Hanedanlığı döneminde kuruldu, ancak Tang Hanedanlığı döneminde giderek resmileşti.
Bu dönemlerin imparatorları, siyasi ittifaklarını güçlendirmek, varlıklı ailelerle bağ kurmak ve soylarının devamını sağlamak için sıklıkla birden fazla eş ve cariye alırlardı.
Ming Hanedanlığı, İmparatorluk Hareminin gelişiminde büyük bir dönüm noktası oldu.
Özellikle İmparator Yongle, hanımların seçimini ve statüsünü düzenleyen katı kurallar ve protokoller oluşturarak harem sistemini genişletti.
Ancak Qing Hanedanlığı başka hiçbir hanedanla karşılaştırılamazdı.
Çünkü İmparator Kangxi, Çin tarihinde en fazla sayıda eşe sahipti; toplamda yaklaşık 40 imparatoriçe ve 100’den fazla cariye.
Qing imparatorları, siyasi ittifakları güvence altına almak ve imparatorluk sarayında sosyal düzeni sürdürmek için haremlere güveniyordu.
İmparatorluk haremi, kadınların statülerine ve imparatorla olan ilişkilerine göre sıralandığı ayrıntılı bir organizasyon yapısına sahip, karmaşık ve hiyerarşik bir sistemdi.
İmparatoriçe haremde en saygın konuma sahipti.
İmparatorun resmi karısıydı ve saray işleri üzerinde önemli bir etkisi vardı. İmparatoriçe genellikle soylu ailelerden geliyordu ve rolü haremin ötesinde devlet törenlerine katılmaya ve siyasi sorunlarla uğraşmaya kadar uzanıyordu.
İmparatoriçenin altında olağanüstü güzellikleri, yetenekleri veya imparatora katkılarıyla tanınan imparatorluk cariyeleri vardı.
Bu hanımlar değerli güçlere sahipti ve sıklıkla imparatorluk sarayının siyasi entrikalarına karışıyorlardı. Saray cariyelerinin sunduğu fırsatlar hanımlar tarafından oldukça beğeniliyor ve bu durum hanımlar arasında yoğun bir rekabetin yaşanmasına neden oluyordu.
Cariyeler, güzellikleri, çekicilikleri veya özel yetenekleri nedeniyle seçilen kadınlardan oluşan, harem içindeki en büyük grubu oluşturuyor ve imparatorun beğenisine göre çeşitli kategorilere ayrılıyordu.
Bazıları göreceli olarak lüks içinde yaşarken, diğerleri daha mütevazı bir yaşam sürüyordu. Cariyelerden doğan çocuklar yasal mirasçılar olarak kabul ediliyordu.
Haremdeki kadınlar lükse erişebiliyor ve şımartılıyorlardı ama aynı zamanda katı kurallara ve denetime de tabiydiler.
Çünkü burası kadınlar için rekabetin yuvasıydı. Daha yüksek statü ve ayrıcalıklar kazanmak için imparatorun gözüne girmek için kıyasıya yarıştılar.
Ancak dışarıdan görülen lükse rağmen haremde yaşam özgür olmaktan uzaktı.
Kadınlar dış dünyadan izole edilmişti ve aileleriyle neredeyse hiç iletişim kuramıyordu.
Çin modernleşip yeni ideolojileri benimsedikçe imparatorluk haremi gibi klasik uygulamalar yavaş yavaş ortadan kaldırıldı.
Qing Hanedanlığı’nın devrilmesi ve 1912’de Çin Cumhuriyeti’nin kurulması, imparatorluk yönetimine ve harem sistemine son verdi. Bir zamanlar imparatorluk haremine ev sahipliği yapan Yasak Şehir, bugün UNESCO Dünya Mirası Alanı olarak korunmaya devam ediyor.
